Shri Kanchi Kamakoti Matha’s Ancient Legacy Unveiled – Insights from the 1962-63 Survey, Predating the Common Era: 1
In 1962, Dr. R. Subrahmanyam of the Southern Circle of the Archaeological Survey conducted a trial-excavation in the premises of Shri Kanchi Kamakoti Shankaracharya Matha in Kanchipuram, drawing on insights from B.B. Lal, Director General of the Archaeological Survey of India.
This exploration unveiled the ancient roots of Shri Kanchi Kamakoti Peetha tracing back to the pre-Christian era. The excavation yielded pottery and antiquities datable to the early historical period. Though the excavation was limited to a small area it brought to light layers containing megalithic ware, rouletted ware, amphorae, a terracotta mould of punch-marked coins and a few terracotta figurines as well as Satavahana and Pallava coins, including one from Rajaraja Chola I (A.D. 980-1014). This also prompted further investigation into the Matha’s own antiquity.
It is also important to note that no such ASI excavations, similar to those conducted in the premises of Moolamnaya Kanchi matha in Kanchipuram in 1962 and later, have taken place in Tunga or other amnaya mathas which raises questions about their own history and authenticity of their claims against Kanchi matha
ஆதிசங்கரர் துங்கபத்ரையின் கரையருகில் இருக்கும் ச்ருங்கேரியில் ஒரே ஒரு மடம் அமைத்தார். ஆனால் பிற்காலத்தில் அதனுடன் தொடர்புடைய எட்டு மடங்களும் தம்மைச் சிருங்கேரி மடங்கள் என்றே எனக் கூறிக் கொள்வதை ஆவணங்கள் காட்டும். இந்த எட்டு திருமடங்களுள் தொன்மையானது எது என்பதும் ஆய்வுக்குரியது.
1. கூடலி ச்ருங்கேரி,
2.துங்கா ச்ருங்கேரி,
3.ஆமனி ச்ருங்கேரி,
4.விரூபாக்ஷ ச்ருங்கேரி,
5.புஷ்பகிரி ச்ருங்கேரி,
6.சிவகங்கா ச்ருங்கேரி,
7.கரவீரம் ச்ருங்கேரி மற்றும்
8. சங்கேச்வரம் ச்ருங்கேரி
ஆகிய இவ்வெட்டு திருமடங்களுமே வரலாற்றுப் போக்கில் தம்மை ச்ருங்கேரி மடங்கள் எனக் கூறிக்கொள்கின்றன. இவற்றுள் சில காலப்போக்கில் நலிவுற்றன கூடலி, துங்கா மற்றும் புஷ்பகிரி மரபுகள் இன்றும் நிலைபெற்றுச் சமயப்பணிகள் புரிகின்றன.
கூடலி ச்ருங்கேரி மடம் மிகத் தொன்மையானது. வித்யாநகரம், மஹாராஜதானி, ந்ருஸிம்ஹ க்ஷேத்ரம், தக்ஷிண வாராணஸீ, துங்கபத்ரா தீரம், ருஷ்யாச்ரமம், ருஷ்ய ச்ருங்க நகரம், ச்ருங்ககிரி ராமக்ஷேத்ரம், ராமேச்வரம் ஆகிய பெயர்கள் துங்கபத்ரா சங்கமத்தில் இருக்கும் கூடலி ச்ருங்கேரிக்கு உரியனவாகக் கல்வெட்டுகள், செப்பேடுகள் மற்றும் பழைய வரலாற்றுக் குறிப்புகளால் அறியப்படுகின்றன.
துங்கபத்ரா கூடலி சங்கமத் தலத்தில்
ஸ்ரீசங்கரபகவத்பாதர்களால் தமது முதன்மைச் சீடர்களுள் ஒருவரான ஸ்ரீப்ருத்வீதர பாரதிக்காக ஸ்தாபித்தருளப்பட்ட தக்ஷிணாம்னாய சாரதா பீடம் பொலிவுடன் திகழ்கின்றது
ஸ்ரீசுரேச்வராசார்யர் காஞ்சியில் ஒரு பெரும் அக்ரஹாரத்தை அமைத்தனர். ஸ்ரீகச்சபேச்வரர் கோயிலருகில் உள்ள இவ்வகரம் இவர்தம் பூர்வாச்ரமப் பெயரால் மண்டனமிச்ரர் அக்ரஹாரம் எனப்பட்டது.
ஸ்ரீசுரேச்வரர் காஞ்சியில் கலியாண்டு 2695 (பொ.யு.மு. 407)-ல் (பவ-ஜ்யேஷ்ட-சுக்லதுவாதசி) சித்தியுற்றனர். இன்றும் ஸ்ரீகாஞ்சீ காமகோடி பீடம் ஜகத்குரு ஸ்ரீசங்கராசார்ய ஸ்வாமிகள் அவர்களின் ஸ்ரீமடத்தில் ஸ்ரீசுரேச்வரர் சந்நிதியும் திருவுருவுமுள்ளன.
இவர்க்குப் பின் காஞ்சி ஸ்ரீகாமகோடி பீடத்தில் இவரால் போஷிக்கப்பட்ட சிறுவரான ஸ்ரீ சர்வக்ஞாத்மேந்திரர் ஸ்ரீபீடம் ஏறினர். -வித்வான் புலவர் வே.ம. அவர்கள்
ராமேச்வரம் மகாராஷ்டிர ஆரியர்களின் சாதித் தகுதி பற்றி 1844ஆம் ஆண்டு திருவானைக்கா தாடங்க ப்ரதிஷ்டை வழக்கில் துங்கா மடத்தார் நீதிமன்றத்தின் முன்பாகச் சொல்லியுள்ள சங்கதி இது.
“ராமேசுவரம் ஸ்தலத்திலிருக்கும் ஆரிய ஜாதியார்களுக்கு பிராமணத்துவமில்லையென்று மேற்படி ஸ்தலம் பிராம்மணாள் விவாதப்பட்டு ஸ்ரீங்கேரி ஸ்ரீஜகத்குரு சுவாமியளவாளிடத்தில் வியாச்சியம் சொல்லிக்கொண்டதை ஸ்ரீ சுவாமியளவாள் கேட்டு சாஸ்திரப்படி ஆரியாளுக்கு பிராமணத்துவமில்லை யென்றும், அவாளிடத்தில் உகத ஸ்பரிசம் செய்யக் கூடாதென்றும், ஸ்ரீமுகமனுப்பினதற்கு மேற்படி ஆரியாள் சம்மதிப்படாமல் (வருஷம் தேதியாதி இல்லை) மதுரை ஜில்லா கோர்ட்டில் வியாச்சியம் செய்ததில் மேற்படி சுவாமியளவாள் கொடுத்த ஸ்ரீமுகத்தை தானே உறுதிப்படுத்தி…”
ராமேச்வரத்துக்கு முதன்முதலாக தரிசனத்திற்காக யாத்திரையாக வந்த துங்கா மடத்து ஆசார்யர் சாஸ்திரப்படி ராமேச்வரத்து ஆர்யர்களுக்கு பிராமணத்துவம் இல்லையாதலின் அவர்கள் தொட்ட ஜலத்தை ஏற்கக்கூடாது என்பதான உத்தரவைப் போட்டார்; அதற்காக ஒரு திருமுகமும் தனியே வெளியிட்டார் என்று அவர்கள் தரப்பில் தாக்கலான வழக்குரைப் பகுதி மூலம் நமக்குத் தெரியவருகிறது.
19ஆம் நூற்றாண்டில் ராமேச்வரத்து ஆர்யர்களை அந்தணர்களாக ஏற்கத் தடை விதித்தது சாஸ்திரம் என்றால்…
20ஆம் நூற்றாண்டில் அதே மரபினரைத் தகுதி வாய்ந்த அந்தணர்களாக மாற்றி மந்திரம் உபதேசிக்கவும், சீடர்களாகக் கொள்ளவும் எந்த சாஸ்திரம் அனுமதித்தது?
என்னும் கேள்வி எழுகிறது.
இந்த சர்ச்சைக்குரிய விவகாரம் தொடர்பாக வாசகர் தரப்பிலிருந்து எழும் கேள்விகளைப் பொறுத்து நமது குறிப்புரை தொடரும். வரலாறு தொடர்பான கருத்துகளை மட்டுமே எழுதலாம். தேவையற்ற மரபிற்கொவ்வாத விஷயங்களைத் தவிர்க்கவும். நன்றிகள் பல.
Why do contemporary historians ignore the tragic event of Pindari mercenaries destroying Kudali Sringeri Matha on December 17, 1790, and hide Tipu’s seizure of the four lakh compensation and fine money sent by the Mahratta Peshwa, to Kudali Sringeri Matha out of fear of excommunication for their wrongdoing?
1. What guides the governance of Sankarite institutions in the country, and is the mathamnaya text considered in their religious practices?
The governance of Sankarite institutions in the country typically adheres to the customary religious practices and usages of the respective mathas, with consideration given to the mathamnaya if any such discernible code exists exclusively for the respective matha.
2. Is it legally valid to claim that only Puri, Dwaraka, Sringeri, and Jyotir mathas are the exclusive Amnaya mathas based on a singular mathamnaya text?
The claim that a singular mathamnaya text prescribes exclusively Puri, Dwaraka, Sringeri, and Jyotir mathas as the Amnaya mathas is legally untenable.
3. Is there conclusive evidence establishing Shri Shankaracharya as the author of the mathamnaya text, and is such authorship found in any of the traditional texts?
There is no irrefutable evidence establishing Shri Shankaracharya as the author of the mathamnaya text, and such authorship is not found in the traditional texts.
4. Does the imposition of the mathamnaya text as the exclusive regulatory instrument by Shri Shankaracharya, the founder of these mathas, hold legal validity?
The imposition of the mathamnaya text as the exclusive regulatory instrument as authored by the Great Acharya, the progenitor of these mathas, lacks legal validity.
5. Is there a legal foundation for proposing distinct legal status for Puri, Dwaraka, Sringeri, and Jyotir mathas as the only Amnaya mathas based on a recent and elusive text?
Proposing distinct legal status for these four amnaya mathas based on a recent and elusive text is legally unfounded.
6.Why did the propagation of the mathamnaya text begin in the 19th century and gain active promotion later during the last century?
The gradual initiation in the 19th century evolved into active canvassing during the 20th centuries, primarily motivated by a supremacist agenda to consolidate power within the four mathas coupled with marginalization of more ancient and prominent mathas like Kanchi Kamakoti Pitha and Kudali Sringeri mathas established by Shankaracharya.
Sri Kanchi Kamakoti Peetha: Tracing Its Spiritual Jurisdiction in Kanchipuram and Jambukeshwaram Through Government Documents from the British Period : Part-2, Annexure.
Tatanka Pratishta case – Documents filed in O.S.No.95/1844
True copies of the Huzur Inayatnama(English Translation of the Telugu original) – British Government Records related to the period from 1839-1843 in connection with the Vijaya Yatra of His Holiness Jagadguru Pujyashri Shankaracharya Swamigal of Shri Kanchi Kamakoti Peetham, Kumbhabhishekam of Shri Kamakshi Ambal Devasthanam, Vyasapuja and Vishwarupa Yatra-Traditional Honours.
Attested by Mr.E. Maltby, Acting Collector of Chingleput District (Camp: Pallikaranai) on 07th November, 1845 filed before Mr. Syed Geeyawood Zeen (Syed Ziaudeen), Principal Sadar Ameen of Trichinapoly.
Spiritual Jurisdiction and Official Recognition of Sri Kanchi Kamakoti Peetham: Chingleput Collector’s order (1839)
In the context of the Jagadguru Sri Kanchi Kamakoti Sankaracharya Swami’s spiritual jurisdiction over the Jambukeshwaram Devasthanam, the Trichinopoly Tahsildar referenced Chingleput Collector’s order no. 97/6 dated 25-2-1839.
This order specified procedures for the Kumbhabhishekam of Kanchipuram Sri Kamakshi Ambal Devasthanam, which was then under Government management following the relocation of the Kanchi Srimatha to Kumbhakonam.
In 1839, on the basis of the views and requests expressed by the general public, while reporting the Kanchipuram temple’s consecration necessity to the Chingleput Collector, the Kanchipuram Tahsildar prompted the Board of Revenue to release the required funds for carrying out the necessary renovation.
Recognizing the historical ties of Sri Kanchi Kamakoti Peetha with the Kanchi Devasthanam throughout the ages, the Chingleput District Collector immediately ordered the observance of proper formalities in a fitting manner to invite and receive the Kanchi Jagadguru (Sri Chandrasekharendra Saraswati Sankaracharya Swamigal, the 64th Acharya of Sri Kanchi Kamakoti Peetha) for renovating the temple, overseeing of the rituals, and conducting the consecration and immediate release of surplus funds of the Devasthanam from the District Board of Revenue for this purpose. (2/3)
Sri Kanchi Kamakoti Peetha: Tracing Its Spiritual Jurisdiction in Kanchipuram and Jambukeshwaram Through Government Documents from the British Period (Part-2)
Spiritual Jurisdiction and Official Recognition of Sri Kanchi Kamakoti Peetham: Chingleput Collector’s order (1839)
In the context of the Jagadguru Sri Kanchi Kamakoti Sankaracharya Swami’s spiritual jurisdiction over the Jambukeshwaram Devasthanam, the Trichinopoly Tahsildar referenced Chingleput Collector’s order no. 97/6 dated 25-2-1839.
This order specified procedures for the Kumbhabhishekam of Kanchipuram Sri Kamakshi Ambal Devasthanam, which was then under Government management following the relocation of the Kanchi Srimatha to Kumbhakonam.
In 1839, on the basis of the views and requests expressed by the general public, while reporting the Kanchipuram temple’s consecration necessity to the Chingleput Collector, the Kanchipuram Tahsildar prompted the Board of Revenue to release the required funds for carrying out the necessary renovation.
Recognizing the historical ties of Sri Kanchi Kamakoti Peetha with the Kanchi Devasthanam throughout the ages, the Chingleput District Collector immediately ordered the observance of proper formalities in a fitting manner to invite and receive the Kanchi Jagadguru (Sri Chandrasekharendra Saraswati Sankaracharya Swamigal, the 64th Acharya of Sri Kanchi Kamakoti Peetha) for renovating the temple, overseeing of the rituals, and conducting the consecration and immediate release of surplus funds of the Devasthanam from the District Board of Revenue for this purpose. (2/3)
