ஸ்ரீசங்கராசார்யர் ஸ்தாபித்த ஐந்து மடங்கள் – துங்கா ச்ருங்கேரி குருவம்ச காவ்யத்தில் குறிப்பிடப்பட்ட வரலாற்றுச் செய்திகள் பற்றிய ஆய்வு (1)
துங்கா ச்ருங்கேரி மடத்தின் குருவம்ச காவ்யம் வேறெந்த சங்கர விஜய நூல்களிலும் காணப்படாததும், ஸ்ரீஆசார்யர்களின் காசி வாசத்தின்போது நடந்த நிகழ்ச்சியும் ஆகிய ஒன்றினை விசேஷமாகக் குறிப்பிடுகின்றது.
இக்காப்பியம் ஸ்ரீசச்சிதானந்த பாரதீ (பொ.யு.1706-1741 ) என்ற முன்னாள் ச்ருங்கேரி மடாதிபரின் விருப்பப்படி, இம்மடத்தின் ஆஸ்தான பண்டிதரான காசி லக்ஷ்மண சாஸ்திரி என்பாரால் சுமார் கி. பி. 1735-இல் இயற்றப்பட்டது ஆகும்.
இதில் மூன்றாம் ஸர்க்கத்தின் 23-வது செய்யுள் பின் வருமாறு:-
” வாராணஸீம் யோகிவரோதிகம்ய
புஜைரிவ ஸ்ரீஹரி ரேஷசிஷ்யை : ।
ஸஹாத்மனா பஞ்ச மடான யீஷாம்
ப்ரகல்ப்ய தஸ்த்தெள கதிசித் திநானி ।।”
இந்நூலின் முதற் பதிப்பில், ஆசிரியரே இயற்றியுள்ள உரையில், “ஸ்ரீஆசார்யர் காசியை அடைந்த பின்,ஸ்ரீபத்மபாதர் முதலிய நான்கு சிஷ்யர்களுக்காக நான்கு மடங்களையும், தனக்கென ஒன்றும், ஆக ஐந்து மடங்களை ஏற்படுத்திச் சில தினங்கள் அங்கு இருந்தனர்” என்பதாக மேற்கண்ட செய்யுளுக்குப் பொருள் சொல்லப்பட்டுள்ளது.
பின்னர் உள்ள செய்யுள்களில், ஸ்ரீசங்கர பகவத்பாதர் தமது சீடர்களுடன் தொடர்ந்து யாத்திரை செய்த விவரங்கள் காணப்படுகின்றன.
இந்த வரலாற்றை நோக்குங்கால் –
* தாம் சில தினங்கள் தங்கியிருக்க வேண்டி ஐந்து மடங்களை காசியில் ஸ்ரீஆசார்யர் நிறுவ வேண்டியதன் அவசியம் யாது ?
* அத்தினங்களில் சிஷ்யர்கள் தமது குருவிடமிருந்து பிரிந்து இருந்தார்களா?
– என்பன போன்ற வினாக்கள் நம் மனத்தில் எழுகின்றன.
(ஸ்ரீ.அ.குப்புஸ்வாமி ஐயரவர்கள் உபகரித்த சிறுகையேட்டை அடிப்படையாகக் கொண்டு இத் தொகுப்பு எழுதப்பட்டது.)
ஸ்ரீசங்கராசார்யர் நான்கு திருக்கரங்களை உடைய ஸ்ரீமஹாவிஷ்ணுவைப் போல தமது நான்கு சிஷ்யர்களுடன் திகழ்ந்து தமக்கும், தமது சிஷ்யர்கள் நால்வருக்குமாக ஐந்து திருமடங்களை அமைத்தனர் என்று துங்கா ச்ருங்கேரி குருவம்ச காவ்யத்தில் உள்ளமை கீழ்க்கண்டவாறு :-
பதில்: ஸ்ரீசங்கராசார்யரின் ஸர்வக்ஞ பீடாரோஹணத்தைத்தான் ‘சாரதாபீடவாஸம்’ என்று மாதவீய சங்கரவிஜயம் கூறுகிறது.
இந்த நூலின் முதல் ஸர்க்கத்தில் ‘षोडशे शारदापीठवाससः’ என்று குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. 16-ஆம் ஸர்க்கத்தில் ஸ்ரீஆசார்யருடைய சாரதா பீடவாஸம் கூறப்பட்டுள்ளதாக முன்னதாகவே முதல் ஸர்க்கத்தில் சொல்லப்படுகிறது. பிறகு, 16ஆவது ஸர்க்கத்தில் ஸ்ரீஆசார்யர்களின் ஸர்வக்ஞ பீடாரோஹணத்தைக் கூறிவிட்டு, ‘जयति यतिपते: शारदापीठवासः’ (16-18) என்று ஸர்வக்ஞ பீடத்தையே, ‘சாரதா பீடம்’ என்று இந்த நூலின் ஆசிரியரான நவகாளிதாஸ மாதவர் தெளிவுறக் கூறுவதால், துங்கா ச்ருங்கேரியில் சாரதா பீடம் என்ற ஒன்று இருப்பதாக மாதவீய க்ரந்தம் மூலம் வெளியாகவில்லை எனலாம். இதற்கு மாதவீயம் அல்லாத வேறு பழைய நூல்களில்தான் ப்ரமாணம் தேட வேண்டும் என்கிறபோது, பிற்காலத்தில் நவீனர் உருவாக்கிய புதிய மாதவீயத்தைச் சிலர் தூக்கிப் பிடிக்க முனைவதும் நகைப்பிற்குரியதே.
கேள்வி: கர்நாடக மாநிலம் துங்கபத்ரா (கூடலி) ச்ருங்கேரியில் மட்டும் நின்ற நிலையிலும், விரூபாக்ஷ ச்ருங்கேரி மற்றும் துங்கா ச்ருங்கேரியில் அமர்ந்தவாறும் இரண்டு விதமான திருக்கோலங்களில் ஸ்ரீசாரதாம்பாள் விக்ரஹம் ப்ரதிஷ்டிக்கப்பட்டுள்ளது ஏன்? இந்த வேறுபாட்டின் வரலாற்றுப் பின்னணி என்ன?
Q: What does Tunga Sringeri Matha’s Guruvamsakavya say about the final days of Shri Shankaracharya?
A: According to the Tunga Sringeri matha’s Guruvamsakavya, Towards the end of His career, Shri Shankaracharya traveled from Siddheshvara in Nepal to Dattatreya Ashrama, where He left His staff and water pot. Miraculously, His staff transformed into a tree, and His water pot became a tank. Finally He resided at the Dattatreya Ashrama in Mahuripuri, (Shri Renuka Devi Temple, Mahur, Nanded District, Maharashtra – See : Images), engaging in conversations with Shri Dattatreya.
The shloka that has surfaced and popularised in the recent times raises many critical questions.
अवतीर्णश्च कालट्यां केदारेऽन्तर्हितश्च यः ।
चतुष्पीठप्रतिष्ठाता जयताच्छङकरो गुरुः ॥
What is the pramanam or source of this shloka? It appears to be a recent composition.
Hence the author of this sloka should step forward to clarify on what basis it was composed and why it has been intentionally prioritized over the traditional gurumahima slokas.
Are the Four Matha Theorists Cherry-Picking Quotes from Chidvilasa to Support Their Narrative?
The four matha theorists claim Shri Shankaracharya established only four mathas, citing Chidvilasa’s Sankara Vijaya. Yet, they disregard the same Chidvilasa’s account of Shri Sankaracharya’s meeting with His Guru Shri Govinda Bhagavatpada in Badarikashrama (not on the bank of Narmada) and His Sarvajna Peetharohana and Shanmatha sthapana in Kanchi. Why this inconsistency?
Within the Tunga Sringeri tradition, there are variations in the location of Govinda Muni’s ashrama, as documented in different texts:
Chidvilasa’s Sankara Vijaya mentions Ratnagarbha Ganapati who is worshipped in Tunga, the ashrama of Vibhandaka Muni, a detailed description of Sringeri, the establishment of four peethas and Bhagavatpada’s ascent of Sarvajna Pitha in Kanchipuram and can be understood as the work that upholds the Tunga tradition.
However, this work curiously places Govinda Muni’s ashrama in Badarikashrama in the Himalayas and has the following description of Govinda Bhagavatpada shining like the Sun with Rudraksha mala.
In a stark departure from Chidvilasiya, the Madhaviya Sankaravijaya mentions that meeting of Bhagavatpada with His guru Govinda Bhagavatpada happened on the banks of “Indubhava”.
Given that Chidvilasiya is of relatively older antiquity than Madhaviya, and Madhaviya is a sangraha of many texts from Vyasachaliya to Shankarabhyudaya, one has to wonder what source of Madhaviya Shankara Vijaya is for mentioning Narmada as the meeting place.
तेन प्रविष्टमजनिष्ट दिनावसाने चण्डत्विषा च शिखरं चरमाचलस्य ॥ ११ ॥
Madhaviya Shankara Vijaya uses the newly coined term “Indubhava” for River Narmada based on the traditional name “Somodbhava” replacing “Soma” with “Indu”. It is from the commentaries of Madhaviaya such as Advaitarajyalakshmi quoting Dindima that we know this.
It may also be noted here that Gururatnamala of Sadashivendra Sarasvati mentions “uparevam” situated near Reva nadi both in the stuti on Govinda Bhagavatpada and also mentions the word “pratichandrabhavam” similar to indubhava usage of Madhaviya when talking of where Shankara Bhagavatpada met Govinda Bhagavatpada. Likewise Tirumala Dikshita’s Shankarabhyudaya also mentions Narmada Tiram as the Place of Their meeting.
Given the wide extraction of many verses from Tirumala Dikshita’s work in Madhaviya, there is a likelihood that these works may have been a source for Navakalidasa Madhava, the author of the 18th-19th century Samkshepa Shankarajaya (Shankara Digvijaya) in its departure from Chidvilasiya Sankaravijaya. .
Curiously, Tunga Sringeri Matha’s Guruvamsa Kavya does not mention the location Govinda Muni’s ashrama.
The disparity between the Guruvamsa kavya and the Madhaviya Sankara vijaya and Chidvilasiya Sankaravijaya becomes a perplexing puzzle. It leaves room for speculation that either these two Sankara vijayas were not in existence when Guruvamsa kavya was written, or the Tunga Sringeri adherents were unaware of their existence when guiding the composition of Guruvamsa kavya.
From the preface of Paramapujyashri 108 Mahant Gangapuriji Maharaj, Sangameshvar Mahadev, Kurukshetra in the book “Prapancasara tantre – Shankaracharyah tantrika sadhana” by Dr. Ramachandra Puri Professor of Lajpat Rai Ghaziabad.
Shri Vidyaranya Yati in His tantrika work Srividyarnava Tantra worships Shankaracharya among the acharyas of tantrika sampradaya and says that tantrika sampradaya is not outside the Sampradaya of Shri Shankarachara.
From the standpoint of philosophical thought Acharya was an advaitin. However Shankara the sadhaka was an upasaka of Bhagavati.
The Shrividya sadhana set forth by Shankaracharya is still prevalent among many renunciate sannyasis. Sanyasis are lokasangrahis and they perform the necessary aadhyatmika, adhibhautika and adhidaivika sadhana for the benefit of this world. These sadhanas are elaborated upon by Bhagavatpada in the Prapanchasara. He was as much a lokasangrahi as he was a paramarthadarshi. He spoke of the fourth tattva moksha but did not ignore dharma artha and kama for these are essential steps in the ascent towards moksha.
